Sonunda oturduk, babamı konustuk. Gerçi her buluşmada söz dönüp dolaşıp babama geliyordu. Ama sevgili Ömür Kurt, “Bunları gazete röportajı yapalım, yayımlayalım” deyince ben yan çiziyordum. Sonunda sözleştik, buluştuk. Sokakta resim çektirme faslı dışında açık söyleyeyim gazete röportajı olduğunu anlamadım. Babamın kitaplarının hepsi birbirinden değerli ama Özyaşam yeni ya, kıymetli. Bir de tüm yaşamını emek emek yazmış, yayımlanması yeni tamamlanmış. Bana “Anlat” dedi, ben de anlattım.

Söyleşi önce Hürriyet Kampüs ekinde, sonra da hürriyet.com.tr‘de yayımlandı. Okudum, fena anlatmamışım.

Teşekkürler sevgili Ömür Kurt. Hem bu güzel söyleşi için, hem de verdiğiniz izin için. Emeklerinize sağlık. Fotoğraf çekiminde çok yordum, umarım herkes benim gibi değildir.